Zapraszamy na wirtualny spacer po ITER - projekcie, który ma zrewolucjonizować energetykę i wyznaczyć kierunek rozwoju na najbliższe dziesięciolecia.

ITER jest jedynym w swoim rodzaju projektem mającym na celu budowę największej na świecie instalacji służącej do przeprowadzania fuzji jądrowej. Dzięki wspieraniu innowacji i współpracy międzynarodowej projekt przyczynia się do wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, a jednocześnie pozwoli UE odegrać wiodącą rolę w globalnych badaniach nad fuzją jądrową.

Prace budowlane rozpoczęły się w 2007 r. w Cadarache, na południu Francji, na terenie o powierzchni 42 ha, na którym obecnie znajduje się tokamak, kilka budynków, infrastruktura i źródła energii. ITER jest jednym z najbardziej złożonych projektów inżynieryjnych w historii, ponieważ będzie potrzebował milionów komponentów do montażu gigantycznego reaktora, który waży 23 tys. ton.

Projekt powstał w oparciu o Umowę w sprawie powołania Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej na rzecz wspólnej realizacji projektu ITER podpisanej w 2006 r. przez siedmiu partnerów: Chiny, Euratom (reprezentowany przez Komisję Europejską), Indie, Japonię, Koreę Południową, Rosję i USA. Partnerzy ci wspólnie zarządzają organizacją ITER, która odpowiada za budowę projektu i zarządzanie nim, oraz gromadzą na ten cel zasoby finansowe i naukowe. Każdy partner posiada krajową agencję zarządzającą swoimi wkładami. Unijna agencja to Fusion for Energy (Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej), które ma siedzibę w hiszpańskiej Barcelonie.

ITER ma produkować 10 razy więcej energii termojądrowej niż moc cieplna potrzebna do wyprodukowania plazmy, co sprawia, że jest on kluczowym etapem eksperymentalnym między dzisiejszymi instalacjami badawczymi a przyszłymi elektrowniami termojądrowymi.

W 2020 r. miał miejsce ważny krok – rozpoczęcie pięcioletniej fazy montażu tokamaka. Kolejnym ważnym etapem będzie rok 2025, do którego ITER ma wygenerować pierwszą przegrzaną plazmę. Pełną moc ma osiągnąć do 2035 r. i wykazać, że z procesu fuzji można pozyskać więcej energii niż zostało do niego zużyte.

Chociaż sam ITER nie będzie produkował energii elektrycznej – ma raczej na celu udowodnienie, że fuzja jądrowa na dużą skalę jest możliwa – stanowi on ogromny krok w tworzeniu energii termojądrowej i przyczyni się do przejścia od badań naukowych do rzeczywistości.

Oprócz postępów na terenie Europy, jeszcze w tym roku UE i Japonia zainaugurują reaktor termojądrowy JT-60SA zlokalizowany w mieście Naka w Japonii. Będzie to największy tokamak w eksploatacji do czasu uruchomienia ITER. JT-60SA został opracowany i zbudowany wspólnie przez Japonię i Unię Europejską w ramach umowy w sprawie szeroko zakrojonej koncepcji. Jego szczególnymi właściwościami są zdolność do wytwarzania plazmy o długim impulsie. Główne zadania JT-60SA to wspieranie eksploatacji ITER (jego uruchomienie planowane jest na 2025 r.) oraz przyczynianie się do stworzenie unijnego reaktora termojądrowego następnej generacji – DEMO.

DEMO – „demonstracyjna elektrownia” będąca kontynuacją projektu ITER – to program przemysłowy i technologiczny, dzięki któremu produkowana będzie energia elektryczna dla sieci. To z kolei utoruje drogę do przyszłej komercjalizacji energii termojądrowej i doprowadzi do uzyskania taniej, niemal nieograniczonej energii bezemisyjnej, być może począwszy od 2050 r.

W położonym u stóp góry Fuji mieście Fujiyoshida w prefekturze Yamanaki ruszyła budowa pierwszej w Japonii komercyjnej elektrowni wodorowej. Ambitne plany w tym obszarze mają też Brytyjczycy i Norwegowie.

Za japońskim projektem stoi eRex, niezależny dostawca energii, który wystąpił już o przyłączenie do sieci przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej. Elektrownia ma być gotowa w marcu 2022 roku i początkowo będzie wytwarzać około 360 kW energii, co pozwoli na zaopatrywanie prawie setki pobliskich gospodarstw domowych.

Podobnie jak w przypadku innych nisko- i zeroemisyjnych projektów energetycznych i przemysłowych opartych na tym surowcu, zaopatrująca eRex w paliwo firma Hydrogen Technology wycenia koszt produkcji jednego kilograma wodoru (12,5 m3) na około 7,25 dol.

Dostawca zamierza początkowo sprzedawać wodór po cenie niższej niż koszty produkcji, licząc że większe zamówienia w niedalekiej przyszłości pozwolą nadrobić straty. Prezes eRex, Hitoshi Honna, wraz z większym popytem liczy na spadek cen paliwa, a tym samym – cen energii.

Zwiększeniu zyskowności pomóc ma także budowa elektrowni o większej mocy, zaopatrujących nie tylko klientów indywidualnych, ale również przemysłowych. W planach pozostaje budowa obiektu wytwarzającego od 50 do 100 MW energii. Do roku 2024 umożliwiłoby to redukcję kosztu produkcji z obecnych 0,53 dol. do 0,15 dol. za kWh.

Japończycy uznali wodór za paliwo przyszłości, kluczowe w realizacji ambitnych założeń klimatycznych zmierzających do osiągnięcia zerowej emisji netto dwutlenku węgla do roku 2050. Jego główną zaletą jest potencjalnie trzy- lub nawet czterokrotnie większa wydajność energetyczna niż w przypadku ropy naftowej czy gazu ziemnego. W przeciwieństwie do nich jedynym efektem spalania wodoru jest woda. Równolegle z pracami nad odpowiednio wydajnymi i tanimi technologiami produkcji trwają przygotowania infrastruktury pozwalającej składować i przesyłać wodór.

Dla Japonii dużą rolę odgrywa tutaj współpraca z Australią, która chce pozyskiwać ten surowiec metodą zgazowania węgla brunatnego. Pod koniec 2019 r. w stoczni Kawasaki Heavy Industries (KHI) w Kobe zwodowano „Suiso Frontier”, pierwszy na świecie zbiornikowiec do przewozu ciekłego wodoru. Przewiezie skroplony gaz z Hastings w Australii do Kobe.

W wodór, jako paliwo dla elektrowni uwierzyli nie tylko Japończycy. W kwietniu 2021 r. dwie firmy (norweski Equinor i brytyjski SSE) ogłosiły zamiar budowy na Wyspach Brytyjskich pierwszej elektrowni opalanej całkowicie wodorem, który byłby wytwarzany z gazu.

Elektrownia Keadby Hydrogen miałaby szczytowe zapotrzebowanie na wodór wynoszące 1800 MW, wytwarzając dzięki niemu 900 MW energii elektrycznej bez emisji CO2.

Byłaby to pierwsza na świecie duża elektrownia w 100 proc. zasilana wodorem. Dzięki odpowiednim mechanizmom politycznym Keadby Hydrogen można by uruchomi przed końcem dekady. Equinor i SSE liczą, że odpowiednia polityka wsparcia pozwoliłaby zbudować ten obiekt w tym właśnie terminie.

Wodór można uzyskać z wody i prądu albo z wykorzystaniem gazu ziemnego. Najlżejszy pierwiastek nie jest źródłem energii - przenosi ją. Generowany ze światła słonecznego lub powiewu wiatru w godzinach mniejszego zapotrzebowania. Daje się sprężać, gromadzić, przesyłać rurociągami. Napełnia bak samochodu w ciągu minuty. Pozwala przejechać setki kilometrów, choć sam prawie nic nie waży. Po spaleniu zamienia się z powrotem w wodę. Znika bez szkody dla środowiska. To tylko jeden z wielu aspektów poruszanych na naszym spotkaniu.

Bardzo dziękujemy Włodarzom miasta Świdnica - z Panią Prezydent Beatą Moskal-Słaniewską na czele - za możliwość podzielenia się naszymi doświadczeniami.

Dopingujemy mocno działania władz w temacie budowy farmy fotowoltaicznej do zasilania elektrolizera produkującego wodór, który to ma być paliwem dla ogniw SOFC (Solid Oxide Fuel Cell). Popieramy wszystkie innowacyjne działania samorządu z wykorzystaniem energii z #OZE na rzecz ochrony środowiska i poprawy warunków życia mieszkańców Świdnicy. Trzymamy mocno kciuki za sukces w konkursie.

Od przyklejenia magnesu do drzwi lodówki po wrzucenie piłki do kosza w meczu koszykówki - siły fizyczne działają w każdym momencie naszego życia. Wszystkie siły, których doświadczamy każdego dnia, można sprowadzić do zaledwie czterech kategorii: grawitacji, elektromagnetyzmu, siły silnej i siły słabej. Teraz fizycy twierdzą, że znaleźli możliwe oznaki piątej fundamentalnej siły natury.

Obecnie istnieje jedna na 40 000 szans, że wynikiem może być statystyczny przypadek - równy statystycznemu poziomowi ufności opisanemu jako 4,1 sigma. Aby stwierdzić odkrycie, potrzebny jest poziom 5 sigma, czyli jedna do 3,5 miliona szans, że obserwacja jest zbiegiem okoliczności. Prof. Mark Lancaster, który jest kierownikiem eksperymentu w Wielkiej Brytanii, powiedział BBC News: „Odkryliśmy, że interakcje mionów nie są zgodne z modelem standardowym [obecnie powszechnie akceptowaną teorią wyjaśniającą, jak zachowują się elementy budulcowe Wszechświata].”

Badacz z Uniwersytetu w Manchesterze dodał: „Oczywiście jest to bardzo ekscytujące, ponieważ potencjalnie wskazuje na przyszłość z nowymi prawami fizyki, nowymi cząstkami i nową siłą, której do tej pory nie widzieliśmy”.

Eksperyment z Muon g-2 polega na wysłaniu cząstek wokół 14-metrowego pierścienia, a następnie przyłożeniu pola magnetycznego. Zgodnie z aktualnymi prawami fizyki, zakodowanymi w Modelu Standardowym, powinno to spowodować, że miony będą się kołysać z określoną szybkością. Zamiast tego naukowcy odkryli, że miony chybotały się szybciej niż oczekiwano. Może to być spowodowane siłą natury, która jest zupełnie nowa w nauce.

Profesor Allanach nadał możliwej piątej sile różne nazwy w swoich modelach teoretycznych. Wśród nich jest „siła smaku”, „hipersiła z trzeciej rodziny” i - najbardziej prozaiczne ze wszystkich - „B minus L2”.

Piąta fundamentalna siła może pomóc w wyjaśnieniu niektórych wielkich zagadek związanych z Wszechświatem, z którymi borykali się naukowcy w ostatnich dziesięcioleciach. Na przykład obserwacja, że ekspansja Wszechświata przyspiesza, została przypisana tajemniczemu zjawisku znanemu jako ciemna energia. Jednak niektórzy badacze sugerowali wcześniej, że może to być dowód na działanie piątej siły.

Już 30 marca o godz. 11:00 zapraszamy Państwa na webinarium organizowane przez Wydawnictwo BMP z zakresu kogeneracji. BEST partneruje wydarzeniu jako firma współpracująca.

Kogeneracja jest najefektywniejszym sposobem wytwarzania ciepła i energii elektrycznej. Produkcja ciepła w skojarzeniu często określana jest jako jeden z najlepszych sposobów na walkę z niską emisją i smogiem. Przedsiębiorstwa ciepłownicze oparte o kogenerację są również ważnym elementem krajowego systemu elektroenergetycznego. Podczas Webinarium BMP: Kogeneracja 2021 porozmawiamy o potencjale polskiego ciepłownictwa w oparciu o kogenerację, poruszymy kwestie związane z regulacjami europejskimi, technologiami i efektywnym systemem ciepłowniczym.

Wśród prelegentów znajdą się: Małgorzata Niestępska (PEC Ciechanów), Artur Michalski (NFOŚIGW), Artur Kin (Veolia Energia Łódź), Jacek Zielke (RADPOL S.A.), Mateusz Jarosz (Shell Polska Sp. z o.o.), Wojciech Hasiak (GÓRBET REFRACTORIES), Paweł Kupczak (MPEC Nowy Sącz).

Bezpłatne zapisy pod linkiem: WEBINARIUM BMP: Kogeneracja 2021 (clickmeeting.com)

Food Industry Support to serwis, który wspiera branżę spożywczą w kontakcie najbardziej innowacyjnymi przedsiębiorstwami, w tym firmą BEST Systemy Grzewcze. Poniżej prezentujemy fragment artykułu dostępnego również na jego łamach pod adresem: Energia do odzyskania. Stacje regazyfikacji LNG firmy Best (foodindustry-support.pl).

Stacje regazyfikacji LNG umożliwiają dostawy gazu ziemnego w rejonach nie pokrytych siecią gazu przewodowego.

Dzięki technologii skraplania gazu ziemnego możliwe jest dziś skompresowanie energii w nim zawartej około 600 razy. Z jednej tony LNG ( ok. 2 m³ cieczy) otrzymujemy ok. 1330 Nm³ gazu ziemnego. Cysterna samochodowa przy jednym kursie może dowieźć skroplony gaz ziemny LNG (temperatura cieczy -167⁰ Celsjusza), który po regazyfikacji wytworzy do 24000 Nm³ gazu ziemnego.

Gaz ten może być wykorzystywany dokładnie tak samo jak sieciowy gaz ziemny. Nie ma ograniczeń mocy zamówionej czy wybierania taryfy. Partnerski kontrakt “One by One” daje wiele możliwości elastycznej współpracy. Firma „BEST” Systemy Grzewcze jako jedyny podmiot w Europie opatentowała układ odzysku chłodu z procesu regazyfikacji gazów skroplonych (LNG, azot, tlen, argon, etc.).

Schemat ideowy instalacji regazyfikacji LNG z odzyskiem chłodu

Zastosowanie naszego wymiennika umożliwia pozyskiwanie energii chłodu do tej pory traconej w procesie do otoczenia za pośrednictwem parownic atmosferycznych i wykorzystanie jej przez odbiorcę do celów technologicznych. Zużywając jedną tonę LNG na godzinę (1330 Nm³ gazu) nasi odbiorcy mogą wesprzeć swoje układy chłodnicze o 180 KWh.

Sprawdź możliwości wykorzystania naszej technologii

Projekt instalacji oraz lokalizacja urządzeń dobierane są indywidualnie dla każdego Klienta. Odzysk energii chłodu z wykorzystaniem wymiennika pozwala na zwiększenie wydajności istniejących układów chłodniczych bez inwestowania w kolejne jednostki. Ilość odzyskiwanej energii zależna jest od rodzaju regazyfikowanego czynnika oraz jego parametrów.

„BEST” kompleksowo zrealizuje dostawy, montaż i uruchomienie stacji oraz dostarczy LNG. Posiadamy bogate doświadczenie w wielu branżach przemysłu – w tym w branży spożywczej.

Przejdź do zakładki dostawcy na platformie Food Industry Support i skorzystaj z bezpłatnych konsultacji: TUTAJ